|
|
|
|
It's Only Rock And Roll!
In het Engelse blad Mojo van februari stond een 12 pagina lang artikel over Guns N' Roses, geschreven door Mick Wall.
Jarmo heeft het bewerkt en op zijn site gezet. Ik heb nu geen tijd om het allemaal te vertalen, maar wil het jullie niet onthouden.
Je kunt het HIER lezen.
Bedankt Jarmo
Gepost door: Kiki | 14-03-2005 @ 19.45uur |
| |
|
Reactie van Merck op het artikel in The New York Times
Geachte Heer, ik vind het opmerkelijk dat The New York Times (een krant met reputatie) heeft besloten om een artikel te plaatsen over het maken van het aanstaande album Chinese Democracy van Guns N' Roses, zonder de moeite nemen om met wie dan ook te spreken die aan het album heeft meegewerkt
U citeert 5 mensen, wie met uitzondering van Tom Zutaut, al 6 tot 9 jaar uit het beeld zijn geweest, en evenals de auteur van uw artikel, het album nooit hebben gehoord!
Tom Zutaut zelf is al drie jaar uit het proces en heeft vrijwel niets van het daadwerkelijke album gehoord.
Uw journalist Jeff Leeds (is dit de terugkeer van Jayson Blair onder een pseudoniem?) nam donderdag 24 februari contact op om ons te informeren dat hij werkte aan een artikel over het "proces" van het maken van het album.
Ik vertelde hem dat het niet mogelijk was om een dergelijk verhaal te schrijven zonder dat hij een lid van band, onze 2 engineers, mijzelf of ,misschien wel het meest belangrijkst, Axl had gesproken ,kortom de mensen die de laatste 2 jaar daadwerkelijk aan het album hebben gewerkt. Hoe kun je een integer artikel schrijven zonder dit te doen?
Ik vroeg ook waarom ,als hij over het "proces" rapporteerde, wij de laatste mensen waren waarmee hij contact zocht aangezien tijdens het gesprek duidelijk werd dat hij al een aantal weken aan dit artikel had gewerkt.
In tegenstelling tot zijn flagrante leugen dat door "het management" zou zijn verteld dat W. Axl Rose "niet voor commentaar" bereikbaar was, maakte ik hem duidelijk dat wij niet aan zijn verzoek om een gesprek met of Axl of mijzelf konden voldoen tot wij wisten wie de andere mensen waren die bij het artikel betrokken waren. Aangezien wij geen geloofwaardigheid hechten/medewerking verlenen aan een artikel dat word gebaseerd op "hearsay" van mensen, die niet alleen niets van doen hebben gehad met het album, maar van wiens enige doel hun "15 minutes of fame" in een industrie moest heroveren die hen opzij had gezet en hen al vele jaren werkeloos achter had gelaten.
Meneer Leeds vertelde me hij zou bellen deze week zodra hij onze mening had overwogen en wij het tot in detail konden bespreken.
Afgelopen maandag 27 februari om 18.00 uur liet hij een bericht achter op mijn kantoor dat zijn uiterste termijn
om het verhaal in te dienen 12.00 uur de volgende dag was.
Ik belde hem de volgende morgen na ontvangst van dat bericht onmiddelijk op en herinnerde hem eraan dat wij een overeenkomst hadden gemaakt dat hij zou overwegen of hij de mensen ging onthullen die betrokken waren bij het artikel en dat ik dan contact met Axl op zou nemen zodat wij konden overwegen om deel te nemen aan het artikel, en vroeg hem waarom hij niet had vermeld dat hij aan een strak tijdschema vastzat toen wij eerder hadden gesproken.
Ik maakte hem ook duidelijk dat dit artikel geen "nieuws" noch "gevoelige informatie" was, en dat als het echt over het "proces" moest gaan hij zeker met een ingewijde moest spreken.
Na een flinke discussie werd het mij duidelijk dat Meneer Leeds en The Times hun eigen doel hadden en dat was niet alleen de interesse om een nauwkeurig verslag te maken.
Hij en zijn redacteur weigerden mijn verzoek om het nog 1 dag uit te stellen zodat ik met Axl kon overleggen, ondanks dat het artikel pas na 6 dagen zou verschijnen!
Ik moet u ook nog vermelden dat tijdens ons gesprek ik de schrijver aangeboden heb om in de studio naar het album te komen luisteren als hij klaar was en om te spreken met de mensen die er direct bij betrokken waren, desondanks werd besloten om dit artikel te plaatsen.
Als één van de weinig mensen die betrokken is bij het maken van dit album kan ik uw lezers het volgende vertellen; W. Axl Rose is niet geinteresseerd in bekendheid, geld, populariteit of wat The New York Times of welke krant dan ook over hem mogen denken.
Zijn enige interesse is het maken van het beste album dat hij kan zodat het in 2005 een positief effect kan hebben op mensen die enthousiast over en geinteresseerd in de muziek van Guns N' Roses zijn. Zijn artistieke integriteit is dusdanig dat hij een groot persoonlijk offer verkiest boven het soort vuilnis dat u verkiest te plaatsen. Ik denk dat hij als laatste lacht.
Hoogachtend,
Merck Mercuriadis
Chief Executive Officer
The Sanctuary Group
Bedankt Jarmo
Gepost door: Kiki | 06-03-2005 @ 13.08uur |
| |
|
|
Reactie's kunnen in ons forum gepost worden... [FORUM]
|
| |
|
|
21-11:
Release Chinese Democracy
1987:
Appetite For Destruction wordt uitgebracht door Geffen Records in America. Het album is geproduceerd door Mike Clink die voorheen had gewerkt met Ozzy Osbourne en Heart. Op de hoes staat een tekening van Robert Williams die later word gecensureerd.
|
Ben je ook lid van ons forum www.dutchdemocracy.nl?
|
|
