Slash interview in de Morgen

AMSTERDAM Eigen berichtgeving Bart Steenhaut

GUNS N' ROSES-GITARIST SLASH RICHT VELVET REVOLVER OP

Als de helft van de verhalen over Slash een grond van waarheid heeft, was hij allang dood geweest. Volgens de legendarische gitarist kloppen ze allemáál, hij heeft gewoon veel geluk gehad. Slash snoof, spoot en slikte zowat alles wat een lichaam verdragen kan, en herviel liefst achttien keer in een zware heroïneverslaving. Nu, op zijn 38ste, is hij eindelijk clean en heeft hij met lotgenoten uit Guns N' Roses en Stone Temple Pilots Velvet Revolver opgericht. 'We zullen bewijzen dat we geen has-beens zijn.'

Een uur voor ik Slash te spreken krijg, zit hij in het restaurant van het Amsterdamse American Hotel de krant te lezen.

Het is een onbetaalbaar tafereel: man in gescheurde jeans, zwarte jekker en zonnebril met spiegelglazen tussen een zaal vol deftige zakenlui. Nochtans zit er onder die ruwe bolster een heel blank pitje. Wie met hem praat, leert niet alleen een man kennen die onder zijn zwart kroeshaar een buitengewoon vriendelijk gezicht verbergt, maar bovendien behoorlijk verlegen is. Vreemd voor iemand die in een van de populairste rockgroepen aller tijden heeft gezeten en berucht is voor zijn bewogen levensstijl. "Ik ben gekalmeerd intussen", lacht hij. "Toen mijn vriendin ontdekte dat ze zwanger was, moesten er keuzes worden gemaakt. Zouden we het kind houden? En zo ja, wat waren de consequenties? Als vader kon ik mijn verantwoordelijkheden niet ontlopen. Dus heb ik schoon schip gemaakt en ben ik afgekickt." Hoe begint een mens in godsnaam heroïne te nemen? "Eerst was ik doodsbang van dat soort drugs. Nadien experimenteerde ik met heroïne door het te roken, maar ik had niet het gevoel dat het een grote impact op me had. Nadien heb ik me in een domme opwelling een shot laten zetten. Vanaf dat moment was er geen weg terug meer. Alleen van zelf muziek maken kreeg ik nog een grotere kick. Daarom wilde ik uiteindelijk ook telkens naar een ontwenningskliniek: ik had altijd nog een beter alternatief achter de hand. Maar na iedere tournee viel ik in een zwart gat en begon ik opnieuw. Uiteindelijk ben ik achttien keer hervallen." Iedereen die zwaar aan de drugs heeft gezeten, wordt achteraf een soort born again christianwaar je geen zinnig gesprek meer mee kunt voeren. Bij jou heeft de heroïne blijkbaar weinig sporen nagelaten. "Ik vond van de alcohol afkicken veel moeilijker. Sterke drank is een heel onderschatte drug, omdat hij maatschappelijk aanvaard is. Daardoor had ik niet eens in de gaten dat ik mezelf in de vernieling dronk. Ik lust nog steeds een glas, maar vroeger had ik elke dag zes liter Jack Daniel's binnen." Hoeveel?!? "Zes liter. En je zou er versteld van staan hoe goed je in die omstandigheden nog kunt functioneren.

Alleen, op de duur bereik je een punt waarop je het gevoel krijgt dat al die verslavingen overbodig zijn geworden." Dat is ook wat iedereen in je nieuwe band gemeen heeft.

In zekere zin is Velvet Revolver een zelfhulpgroep voor ex-junkies. "Het klopt dat Duff, Matt en ik gelijkaardige problemen hebben moeten doorworstelen. We stonden dus klaar om elkaar te steunen.

Scott kende ik voordien niet persoonlijk, maar ik wist wel wat hij doormaakte. Toen we de groep oprichtten, was het ons net gelukt de naald uit onze armen te houden, maar hij zat nog volop af te kicken. Dat gevoel van in hetzelfde schuitje te zitten heeft zeker een band geschapen. We waren heel vertrouwd met elkaars afwijkingen, omdat we er stukken van onszelf in herkenden." Houden jullie elkaar nu extra in de gaten om niet te hervallen? "Absoluut. Want de verlokkingen blijven, hoor. Hoezeer je verstand ook schreeuwt dat het verkeerd is, je lichaam blijft hunkeren. De enige manier om aan de verleiding te weerstaan is even stil te staan bij de gevolgen." Het gevaar bestaat dat Velvet Revolver beschouwd wordt als een supergroep met muzikanten die meer verleden dan toekomst hebben.
Stoort je dat? "Neen. We zullen wel bewijzen dat we geen has-beenszijn. Het lag niet in onze bedoeling een supergroep te beginnen. Het is heel simpel: we waren wanhopig op zoek naar een manier om weer muziek te kunnen maken, en we hebben elkaar in die wanhoop gevonden. Scott had sinds de split van Stone Temple Pilots vooral tegen de bierkaai gevochten, en Duff was opnieuw gaan studeren, die zat op businessschool in Seattle. En ik was vader geworden. Niemand van ons heeft de laatste jaren dus een leven gehad dat je met rocksterren associeert.

We hebben allemaal een naam en een reputatie, maar ik wil toch graag geloven dat het lot ons ook bij elkaar zou hebben gebracht als we geen spraakmakend verleden met ons meesleepten." Je wordt wel eens de Keith Richards van je generatie genoemd. Een compliment, of te veel eer? "Keith is mijn mentor. Hij is een van de weinige mensen die aardig genoeg was om me de voorbije jaren écht goeie raad te geven.

Keith heeft ervoor gezorgd dat ik langer bij Guns N' Roses ben gebleven dan ik uit eigen beweging zou hebben gedaan. Hij heeft me geleerd geduldig te zijn en pas te vertrekken op het moment dat ik echt, écht geen kant meer op kon." Hij heeft met Mick Jagger natuurlijk zijn eigen Axl bij de Stones. "Dat is waar, al is Mick een aardige jongen als je hem met Axl vergelijkt.

Op Mick kun je rekenen. Hij komt tenminste opdagen als je een afspraak met hem hebt gemaakt. Keith wordt straks 61, maar hij staat er nog steeds.

Bovendien is hij al die jaren trouw gebleven aan zijn idealen. Hij is en blijft mijn grote held." Klopt de mythe dat toen Guns N' Roses pas begon de band zijn eigen groupies moest bestelen om te kunnen overleven? "Ik heb nooit wat gestolen. Ik leende gewoon wat geld, en vergat het nadien terug te geven. (lacht) We moesten schooien om rond te komen, maar zo erg was het niet.

Ik trok veel op met meisjes die in de stripteasebar om de hoek werkten.

De meesten van hen stopten me regelmatig wat geld toe." Louter uit nieuwsgierigheid: worden groupies gewilliger naarmate je als muzikant meer succes hebt? "Om eerlijk te zijn, het was leuker en spontaner toen we nog op straat leefden. Na een optreden kwamen de meisjes uit de buurt zich aanbieden, en de seks was veel perverser. Eens je in een grote groep meedraait, staan de grieten in rijen aan te schuiven voor je kleedkamer, maar op de duur wordt dat heel voorspelbaar. In Europa zijn de vrouwen gelukkig een stuk gesofistikeerder, dus ik hoop dat we hier snel kunnen komen optreden, op festivals of in kleine clubs. Stadions hoeven niet meer zo nodig. Het is wel leuk om zo'n massale respons te krijgen maar op de duur verlies je er je realiteitszin door." En voor je het weet begint elk concert met anderhalf uur vertraging, zoals bij Guns N' Roses destijds, puur om het publiek te jennen. "Je denkt toch niet dat ik dat zelf leuk vond? Ik was bij elk optreden op tijd, de rest van de groep ook.

Alleen Axl moest blijkbaar altijd eerst zijn kop uitwerken. Zodra Guns een grote groep werd, begon hij het laken steeds meer naar zich toe te trekken. Hij vond in het succes een soort vrijgeleide om zich hoe langer hoe onmogelijker te gedragen. Op de koop toe hadden we een verschrikkelijk management dat voortdurend onze reet stond te likken, maar tegelijk met alle geld ging lopen.

Mijn intentie om muziek te maken is nooit veranderd. Alleen veranderden de beweegredenen van de mensen die ons omringden zodanig dat we die scheefgegroeide situatie onmogelijk weer recht konden trekken." Heeft het succes jullie niet wat te snel overvallen?

Groepen als REM en U2 zijn stukje bij beetje tot een topgroep uitgegroeid. En dat heeft gewerkt, want ze zijn er nog steeds. "Het heeft hen alleszins geholpen om met beide voeten op de grond te blijven. De emotionele band tussen die muzikanten is stelselmatig hechter geworden. Ze hebben ook rustig de tijd gehad om na te denken over welke richting ze uit wilden.

Ik had er geen moeite mee om te aanvaarden dat ik in een grote groep speelde, maar het was onbegonnen werk om erachter te komen waar Axl zijn ambities lagen. Volgens mij had hij van in het prille begin al door dat Guns N' Roses een gigantisch succes zou worden. Hij zou het nooit te boven zijn gekomen als Appetite For Destruction een bescheiden succesje was geweest. Hij wist welk talent in de groep zat en wilde zo snel mogelijk aan de top staan.

Zodat hij zich ongestraft als een onmogelijke, omhooggevallen speelbalzak kon gedragen." Guns N' Roses staat al maanden hoog in de hitparade met een Greatest Hits. Ik begrijp dat je daarover met Axl gesproken hebt, omdat jullie die cd liever niet in de winkels wilden zien. "De afkeer van die cd was even groot bij Axl, Duff en mezelf. Het is een plaat waar we geen enkele inspraak over hebben gehad. Daar om zagen we het niet zitten dat die cd er zou komen. Maar we hebben onze slag niet thuisgehaald.

Enerzijds omdat Duff en ik niet langer deel uitmaken van de groep, aan de andere kant omdat Axl intussen zo diep in de schulden zit dat niemand nog naar zijn mening vraagt." Heb je er achteraf spijt van dat je bent opgestapt? "Neen. Ik blijf erbij dat Guns N'Roses een van de beste rockgroepen ter wereld was, maar ik vond er gewoon geen lol meer aan. Ik ben eruit gestapt toen dat nog cool was. Ik ben met opgeheven hoofd vertrokken. Weet je, mijn problemen zijn eigenlijk pas begonnen eens ik de groep de rug had toegekeerd.

Dat is me door nogal wat mensen uit de business kwalijk genomen, en die hebben nadien met allerlei dure rechtszaken geprobeerd hun gram te halen.

Maar ik wist dat ik recht in mijn schoenen stond en zowel de fans als het publiek hebben het eigenlijk altijd voor me opgenomen. Ik was gewoon de gitarist, hé. Daar lag niemand van wakker." Op de cd's van Guns N'

Roses kleefde destijds een sticker met de boodschap: wie de muziek niet goed vindt, kan naar de kloten lopen en iets uit de new-ageafdeling kopen. Geldt dat ook voor wat jullie met Velvet Revolver doen? "Yep. Maar ik ben er gerust in. De kans dat je als muzikant twee keer de kans krijgt om met een groep fantastische muzikanten samen te werken is één op de twee miljoen.

Dit keer ben ik niet zinnens om me mijn geluk te laten ontnemen.

En als het publiek na een concert tevreden de zaal verlaat, ben ik tevreden. Dat is eerlijk gezegd mijn belangrijkste ambitie: ervoor zorgen dat we de fans niet teleurstellen.

Dat kan wat stroperig klinken, maar ik meen het." Tot slot, stel dat de twintigjarige Slash hier nu zou binnenwandelen en je hem - met alles wat je nu weet - één goeie raad mag geven.

Wat wordt dat dan? " Don't drink it all at once. (schatert) Ik heb een geweldig leven.

Het is waar dat ik dankzij de heroïne een paar keer door de hel ben gegaan, maar hey, je moet de bluts met de buil nemen. Voor hetzelfde geld was ik nu een bouwvakker geweest. Maar daar word je minder goed betaald, en de groupies vallen er ook nogal tegen. Ik heb dus nergens spijt van. Het is allemaal de moeite waard geweest." Contrabandvan Velvet Revolver verschijnt op 7 juni bij BMG/RCA.

'Ik heb nooit wat gestolen. Ik leende gewoon wat geld, en vergat het nadien terug te geven'

Bedankt Joachim en Jarmo.

Gepost door: Kiki | 3-ju-2004 @ 14.45uuruur
The Roots of Guns N' Roses wordt uitgebracht op 22 juni!

Het album bevat Pre-GNR Materiaal met toevoegingen van Gilby Clarke en Fred Coury.

Persbericht:
Voor Guns ‘N Roses, was er…

HOLLYWOOD ROSE -- The Roots of Guns 'N Roses

DEADLINE MUSIC brengt op 22 juni THE ROOTS OF GUNS ‘N ROSES door HOLLYWOOD ROSE uit.
De band bestaat uit AXL ROSE, IZZY STRADLIN, CHRIS WEBER en JOHNNY KREIS

Het album heeft vroegere onuitgebrachte nummers evenals nooit eerder gehoorde met nieuwe remixen van Gilby Clarke van GNR en Fred Coury van Cinderella.

Geproduceerd door Chris Weber, het album bevat ook bonus guitar overdubs van Tracii Guns (Brides of Destruction, L.A. Guns) en notities door de eerste GNR manager Vicky Hamilton.

Los Angeles, CA -- Indie juggernaut, Cleopatra Records maakt bekend dat hard rock/metal label Deadline Music, The Roots Of Guns 'N Roses door Hollywood Rose uitbrengt, de band met leden die later 1 van de grootste Rock N' Roll van de wereld zal worden, Guns 'N Roses. De releasedatum is 22 juni.

Axl Rose, Izzy Stradlin, Chris Weber en Johnny Kreis van Hollywood Rose namen deze nummers zo'n 20 jaar geleden op. Al die tijd bewaard in een kelder, bijna vergeten... tot nu.

Opgestart in 1984, het begin van Hollywood Rose was een ontmoeting op de legendarische Sunset Strip, in The Rainbow, tussen Chris Weber en Izzy Stradlin. Gezamenlijke vriend Tracii Guns stelde de 2 gitaristen aan elkaar voor en later werden ze vrienden. Weber zei dat hij wel een band op wilde richten en Izzy stelde zijn oude jeugdvriend Bill Bailey, die zijn naam later veranderde in Axl Rose, voor als zanger. Ze contracteerden Johnny Kreis, die reageerde op hun advertentie in The Recycler, en startten met een krachtige aanval de vurige glam rock door shows te geven in bekende LA clubs zoals The Country Club, Troubadour en Music Machine om er maar een paar te noemen.

Met iets meer wil dan een gewone rockband te worden, gaat Hollywood Rose een 16-track studio in Hollywood in om 5 nummers op te nemen, hetgeen wordt gefinancieerd door Chris zijn vader. ‘Toen we de studio ingingen hadden we geen verwachtingen, gewoon een stel muzikanten die kunst wilden creëren,” aldus gitarist Chris Weber. ‘We waren niet bezig om een platencontract te krijgen of zo, we wilden gewoon dat we de mensen tijdens de concerten wat konden overhandigen. En toendertijd waren we zo arm dat mijn vader de kosten maar op zich nam,” aldus Weber.

Inclusief de originele ongepolijste 5 nummers, staan er ook nieuwe remixen van Gilby Clarke (GN’R), Fred Coury (Cinderella) en gitaar overdubs van Tracii Guns (Brides Of Destruction, L.A. Guns). Het geluid is een muzikale hybride van punk rock met verscheurende gitaar-riffs. Dit hoog vooraanstaande album biedt fans een glimp van het ontstaan van 1 van de grootste Rock N'Roll bands aller tijden.

Cleopatra Records is 1 van de grootste onafhankelijke platenmaatschappijen in de wereld. Ze presenteren o.a. met trots albums van The Germs, Johnny Thunders and the godfather of electronic Gary Numan. Hun hard rock/metal dochter Deadline Music brengt headbangers releases uit door metalbands als Cinderella, Quiet Riot, L.A. Guns en Faster Pussycat, om er maar een paar te noemen. Cleopatra Records en hun "dochter-labels" worden exclusief gedistribueerd door Navarre Corporation in Noord Amerika en Canada.

Bedankt @tjuh


Gepost door: Kiki | 27-05-2004 @ 17.40uur
Reactie's kunnen in ons forum gepost worden... [FORUM]
21-11:
Release Chinese Democracy

1992:
Midden in de show in het Giant Stadion in Rutherford New Jersey krijgt Axl vreselijke pijn in zijn keel maar kan deze show toch (bijna) afmaken.

Tijdens het laatste nummer Knockin’ On Heavens Door word Axl in zijn kruis geraakt door een aansteker die met flinke kracht vanuit het publiek gegooid is.
Axl gaat backstage om weer op adem te komen en Duff neemt de vocals over.
Ben je ook lid van ons forum www.dutchdemocracy.nl?

Ja

Nee

Ben het wel van plan....

Ik hou niet van forums.